تحلیلگران معتقدند که بحران‌سازی داخلی، بزرگ‌ترین خدمت به مخالفان نظام است. در شرایطی که بحران‌های بین‌المللی به دلیل تغییرات ژئوپلیتیک پیچیده‌تر شده‌اند، تضعیف داخلی دولت تنها موجب می‌شود که جریان‌های برانداز قدرت بیشتری پیدا کنند.
هرگونه کاهش مشروعیت داخلی، مستقیما در راستای اهداف مخالفانی است که به دنبال ایجاد بی‌ثباتی در ایران هستند. در این میان، سیاستمداران و گروه‌های داخلی باید به این نکته توجه کنند که اختلاف‌افکنی و بحران‌سازی تنها به نفع جریان‌های برانداز تمام می‌شود.
راهبردی کدر دوران ریاست‌جمهوری ترامپ، زمانی که برجام هنوز پابرجا بود و تنش‌ها به نقطه اوج نرسیده بود، ایران می‌توانست با ورود به مذاکرات جدید و ارایه امتیازات محدود، از تشدید فشارها جلوگیری کند؛ اما عدم استفاده از این فرصت‌ها، نه تنها موجب تحریم‌های شدیدتر شد، بلکه در نهایت به شهادت سردار سلیمانی و افزایش تنش‌های منطقه‌ای انجامید.
همچنین در دوران پسابرجام، فرصت‌هایی برای مذاکره در حوزه‌های منطقه‌ای وجود داشت که می‌توانست به تقویت جایگاه ایران در خاورمیانه منجر شود، اما فقدان استراتژی بلندمدت، باعث از دست رفتن این فرصت‌ها شد و ایران را در برابر فشارهای جدید آسیب‌پذیرتر کرد.
ه بر اساس تضعیف دولت بنا شود، نه تنها کمکی به پیشرفت کشور نمی‌کند، بلکه فشارهای داخلی و خارجی را افزایش می‌دهد. در این شرایط، بازنگری در فرصت‌های از دست رفته در حوزه دیپلماسی، می‌تواند چراغ راه آینده باشد. امروز کشور عزیزمان در تقاطع بحرانی داخلی و خارجی قرار دارد. برای عبور از این بحران، بیش از هر زمان دیگری به همبستگی و همکاری داخلی نیاز است. هرگونه اقدام در جهت تضعیف دولت یا ایجاد شکاف‌های اجتماعی، تنها به نفع کسانی است که برای براندازی نظام تلاش می‌کنند.
سیاستمداران و گروه‌های داخلی باید درک کنند که آینده کشور در گرو اتحاد و تقویت مشروعیت نظام است، نه تضعیف آن. انتخاب استراتژی مناسب و بهره‌برداری از فرصت‌های دیپلماتیک، راه خروج از این بحران را هموار می‌کند. لابد نظام می‌تواند با تغییر رویکرد و استفاده از تجربیات گذشته، نه تنها از فشارهای داخلی و خارجی بکاهد، بلکه به عنوان کنشگری فعال و موثر در عرصه بین‌المللی ظاهر شود.
اکنون رسانه‌های پُرتعداد جریان مخالف دولت پزشکیان، مخصوصا رسانه ملی و خبرگزاری‌های بزرگ، باید بیش از پیش هوشیار باشند. آنها باید تلاش کنند عناصر نفوذی در میان خط سیاسی خود را شناسایی کنند. در مسیر رهنمود رهبری، همگرایی و همکاری خود را با دولت تقویت کرده و به موفقیت آن کمک کنند. تقویت انسجام و همبستگی میان کنشگران درون نظام را اولویت نخست سیاست‌گذاری خبری قرار دهند.
در نهایت بدنه رادیکال جناح خود را اقناع کنند که آن خط سیاسی زمین‌زدن برجام، بی‌اعتبارکردن دیپلماسی رقیب، ملکوک ساختن جریان اصلاحات و تهی‌کردن حکمرانی از عناصر دلسوز و کارآمد در سالیان اخیر، همه به تضعیف نظام انجامیده و شرایط بحرانی کنونی را پدید آورده است. بنابراین انتظار می رود تمامی کنشگران سیاسی کشور در چارچوب قانون اساسی رویکرد مبتنی بر وفاق و همکاری دلسوزانه اتخاذ کنند و با همدلی در مسیر پیشرفت کشور و ارتقای منافع ملی گام بردارند.
;