فرشید زرین کیا، کارشناس ارشد بازارهای مالی از دلایل حال بد بازار در نیمه اول سال پرده برداشت و گفت: با توجه به این که بخش عمده شرکت‌های بازار سرمایه در تابستان دچار مشکلات مربوط به حوزه انرژی بوده‌اند و همین طور سیاست‌های تثبیت ارزی در نیمه نخست سال باعث کاهش جذابیت صادرات شرکت‌ها شده است، بدیهی است که گزارشات میان دوره‌ای به طور کلی انتظارات فعالان را برآورده نکند.علاوه بر این، ریسک‌های سیستماتیک منطقه‌ای و تنش‌های موجود، بر بازار سرمایه کشور سایه افکنده است و واضحا مجموع عوامل ذکر شده، اجازه رشد قیمتی را به بازار ندادند.
زرین‌کیا اما در خصوص ادامه روند بازار، اظهار خوش‌بینی کرد و گفت: با این حال و به دلیل اینکه قیمت سهام تاثیر موارد فوق را در خود لحاظ کرده است، پیش بینی می‌شود با رفع کامل ریسک‌های سیستماتیک حادث شده در منطقه و نیز مشخص شدن برنامه دولت در خصوص موضوع ارز و به طور کلی سیاست‌های اقتصادی، شاهد تحرکات مثبت در نیمه دوم در قیمت سهام شرکت‌های بازار سرمایه و همینطور بهبود عملکرد آن‌ها باشیم.
به طور خلاصه با در نظر گرفتن این موضوع که سهام در محدوده کف‌های قیمتی خود از حیث شرایط نموداری است، رشد و کسب بازدهی در این حوزه منوط به رفع ریسک‌های سیستماتیک در منطقه و مشخص شدن سیاست‌های ارزی و حوزه انرژی از سمت دولت خواهد بود.
وی در خصوص توسعه ابزارها نیز ابراز رضایت کرد و گفت: در سالیان گذشته و با معرفی انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری جدید، این امکان برای سرمایه‌گذاران فراهم شده است تا متناسب با درجه ریسک‌پذیری مختلف و دیدگاه‌های متفاوت نسبت به آینده، به طور غیر مستقیم در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری کنند. به طور مثال در گذشته صرفا صندوق‌های صدور و ابطال در بازار موجود بودند اما در ادامه با معرفی صندوق‌های مختلف از نوع درآمد ثابت قابل معامله، صندوق ســهامی از نوع اهرمی و بخشی و صندوق‌های کالایی از نوع طلا، گزینه‌های متعدد برای سرمایه‌گذاری مهیا گردید. ابزارهایی که واضحا ریسک بازار را برای سهامداران خرد به نحو بهتری مدیریت می‌کنند و بازدهی (چه منفی و چه مثبت) معقولی از خود به جای می‌گذارند.
زرین کیا در آخر سبد پیشنهادی خود را با تکیه بر صندوق‌های بازار انتخاب کرد و به تشریح آن پرداخت: در مقطع کنونی به جهت مدیریت ریسک‌های سیستماتیک و بهره‌مندی از فرصت‌های بازار سرمایه در زمینه‌های مختلف، سبد سرمایه‌گذاری پیشنهادی شامل حداکثر یک سوم در زمینه سهام، یک سوم در حوزه صندوق‌های طلا و باقی مانده به صندوق‌های درآمد ثابت اسـت. چنین سبدی قابلیت استفاده از فرصت‌های مختلف در بازار را فراهم می‌آورد و در زمان‌های لازم، قابلیت تمرکز بیشتر در یک طبقه از دارایی‌ها را فراهم می‌کند.
;