در مقیاس سالانه و ماهانه هم بازدهی دلار مثبت شد. با توجه به اینکه در آخرین روز اردیبهشت ماه، شاخص ارزی به بالاترین قیمت از اوایل مهر ۹۷ رسید و روی عدد ۱۷ هزار و ۸۳۰ تومان قرار گرفت، میزان بازدهی ماهانه روی عدد ۴/ ۱۴ درصد ایستاد و در بازه سالانه نیز شاهد رشد ۶/ ۲۵ درصدی بود. با وجود چنین افزایشی، باز هم دلار در برابر سکه حرف زیادی برای گفتن نداشت، چرا که این فلز گرانبها رشد بسیار چشمگیری را در سه بازه هفتگی، ماهانه و سالانه کسب کرده است. سکه نیز مانند دلار روز پنج‌شنبه کاهشی شد و ۳۰ هزار تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای ۷ میلیون و ۴۹۰ هزار تومان رسید. با وجود این افت، سکه در هفته گذشته حدود ۸ درصد رشد قیمت داشت. روز چهارشنبه هم این فلز گرانبها روی عدد ۷ میلیون و ۵۲۰ هزار تومان ایستاده بود تا میزان بازدهی ماهانه‌اش به ۷/ ۱۹ درصد برسد و میزان رشد سالانه‌اش به ۶/ ۵۷ درصد. مقایسه بازدهی سکه با دلار به خوبی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران بازار فلز گرانبهای داخلی سود بسیار مناسب‌تری را از خرید سکه در مقایسه با بازیگران ارزی به دست آورده‌اند که اقدام به خرید دلار کردند.
یکی از مهم‌ترین عواملی که موجب شده است، سکه در برابر دلار قدرت نمایی بیشتر از خود نشان دهد، مربوط به روند بازارهای جهانی است. طلای جهانی در یک سال و حتی یک ماه اخیر رشد خوبی داشته است و قیمت سکه به واسطه آن توان بیشتری برای رشد به دست آورده است. قیمت اونس طلا در ۳۱ اردیبهشت ۹۸ در نزدیکی کانال هزار و ۳۰۰ دلاری قرار داشت و الان در حوالی مرز هزار و ۷۵۰ دلاری نوسان می‌کند؛ قیمت طلا طی این یک سال بیش از ۳۵ درصد تقویت شده و طبیعی است که قیمت سکه تمام بازار داخلی را نیز تحریک کند.
دومین ناکامی کانالی نوسان گیران دلار
معامله‌گران دلار برای دومین بار در هفته گذشته نتوانستند سد ۱۸ هزار تومانی را بشکنند. روز پنج‌شنبه، شاخص ارزی ۱۴۰تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای ۱۷ هزار و ۶۹۰ تومان رسید. این در حالی بود که رشد روز چهارشنبه و رسیدن به بالای محدوده ۱۷ هزار و ۸۰۰ تومانی، بسیاری از نوسانگیران را برای عبور از مرز ۱۸ هزار تومانی امیدوار کرده بود. با این حال، چنین اتفاقی رخ نداد، همان‌طور که در روز سه‌شنبه نیز اتفاق نیفتاده بود. در آن مقطع زمانی نیز رسیدن به محدوده ۱۷ هزار و ۸۰۰ تومانی، نوسانگیران را برای ورود به کانال بالاتر خوشبین کرده بود، ولی یک بار دیگر افزایش فروش‌ها قیمت را عقب برد. در واقع دلار در هفته گذشته تنها دو بار کاهش قیمت را تجربه کرد و هر دو بار هم زمانی بود که قصد ورود به کانال ۱۸ هزار تومانی را داشت. به‌رغم این دو شکست، هفته گذشته برای نوسانگیران افزایشی دلار، روزهای خوبی نیز به همراه داشت و آنها در مجموع توانستند در آخرین هفته اردیبهشت ماه، سود ۷/ ۴ درصدی را به دست آورند. شاخص ارزی دو هفته قبل هم افزایش ۷/ ۳ درصدی را به ثبت رسانده بود.
گمانه‌زنی‌ها از روند دلار در هفته جدید
نوسان گیران دلار در روز جاری به‌دنبال آن خواهند بود که برای سومین بار شانس خود برای ورود به کانال جدید را مورد آزمون قرار دهند؛ آنها شنبه هفته گذشته توانستند با قدرت دلار را از مرز ۱۷ هزار تومانی عبور دهند و اکنون وقت تست دوباره کانال ۱۸ هزار تومانی است. در این میان، عده‌ای از فعالان بازار باور دارند، با توجه به افزایش هفته‌های اخیر، دلار نیاز به یک اصلاح دارد و بازار آمادگی رشد بیشتر را نخواهد داشت و با افزایش فروش‌ها در روز شنبه در مسیر اصلاح قرار خواهد گرفت. به باور آنها، حداقل در کوتاه‌مدت این ارز ظرفیت عقب‌نشینی تا محدوده ۱۷ هزار و ۴۰۰ تومانی را دارد. با این حال، همین دسته باور دارند تا زمانی که شاخص ارزی در کانال۱۷ هزار تومانی قرار دارد، شانس رشد دوباره قیمت بیشتر خواهد بود. در کنار این، عامل دیگری که می‌تواند نظرهای معامله‌گران در مورد روند قیمت دلار را تحت تاثیر قرار دهد، خرید و فروش‌های حواله درهم است. در واقع اگر خریدهای حواله درهم افزایش پیدا کند و این ارز بالای مرز ۴ هزار و ۹۰۰ تومانی باقی بماند، احتمال ورود دلار به کانال جدید نیز وجود دارد. در صورتی که درهم پایین مرز یاد شده باقی بماند، احتمال افزایشی شدن دلار بسیار کم خواهد بود. به گفته بخشی از بازیگران ارزی، یکی از عوامل مهمی که در هفته‌های اخیر زمینه‌ساز افزایش قیمت دلار شد، همین بالا رفتن تقاضاهای حواله‌ای بوده است. از نظر آنها، تقاضای نقدی همچنان چندان فشاری به بازار وارد نکرده است، ولی تقاضا برای واردات کمی بالا رفته است. آنها افزایش قیمت دلار در سامانه نیما را نیز نشانه‌ای از افزایش تقاضای تجاری عنوان می‌کنند. در چنین شرایطی اگر سمت عرضه ارز توسط صادرکنندگان و بانک مرکزی قوی شود، احتمال تعدیل قیمت‌ها وجود خواهد داشت.
نگاه معامله‌گران به رفتار بازارساز ارزی
برخی از فعالان عنوان می‌کردند، روند قیمتی دلار به گونه‌ای نبوده است که تصور کنیم بازار از دست بازارساز خارج شده است. بازارساز هم راستا با بالا رفتن قیمت دلار در بازار آزاد، قیمت فروش صرافی‌های منتخب را افزایش داد و از اثرات روانی آن هراس به خود راه نداد. گروهی باور دارند، چنین رفتاری می‌تواند به آن معنا باشد که بازارساز به‌دنبال فروش از قیمتهای بالا و ضرری کردن نوسانگیران است. سیاستی که از نگاه آنها پیش‌تر چند بار به کار گرفته شد و توانست اثرگذاری نوسانگیران را تا حدی کاهش دهد. با این حال، گروهی دیگر از فعالان باور دارند، بازارساز به‌دنبال فروش ارز از قیمتهای بالا نیست و تنها سعی دارد با نزدیک کردن نرخ خود به قیمت بازار، مانع از ورود تقاضای آربیتراژی به معاملات شود. به باور این گروه، بازارساز به‌دنبال افزایش یک باره فروش نیست، بلکه به‌دنبال مدیریت نوسانات قیمتی است. تصمیم بازارساز هر چه باشد، آنچه می‌تواند در هفته جاری تاثیر مهم‌تری بگذارد، میزان تقاضاست. باید دید در روز شنبه تقاضای جدیدی به بازار وارد خواهد شد؟ آیا عده‌ای تقاضای روزهای آتی خود را به دلیل تعطیلات روزهای یکشنبه و دوشنبه به ابتدای هفته منتقل خواهند کرد و از این طریق قیمت را تحت‌فشار قرار خواهند داد؟
شاید برای بسیاری از معامله‌گران هم‌‌اکنون نرخ ابتدایی صرافی‌های منتخب بازارساز در روز شنبه اهمیت زیادی داشته باشد؛ اگر بازارساز قیمت دلار را به بالای ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان ببرد، ممکن است کمی انتظارات افزایشی حداقل برای مدتی کوتاه افزایش پیدا کند. در این میان، ارزش دلار در کشورهای همسایه هم اهمیت اساسی دارد. به هر حال اگر ارزش دلار در شهرهای سلیمانیه عراق و هرات افغانستان افزایشی شود، طبیعی است که بازارساز ناچار می‌شود کمی قیمت صرافی‌های منتخب را بالا بکشد. او از این طریق می‌تواند مانع از جا‌به‌جایی‌های آربیتراژی شود.
