به گزارش اکنون سؤال مهمی که پیش‌روی سیاست‌مداران جمهوری اسلامی ایران قرار دارد، این است که اگر طالبان قدرت را در دست گیرد، ایران قرار است چه سیاستی را بپذیرد؟ چه سهمی از قدرت را برای آنها باید در نظر گرفت؟ درحالیکه ایران با برخی اقوام مهم این کشور در ارتباط بوده و در برهه‌هایی از آنها حمایت کرده است. طالبانی که امروز در افغانستان در تلاش است تا در صحنه قدرت نقش پیدا کند، اگرچه محصول پارامترهای متفاوتی است که در حدود سه دهه اخیر توسط پاکستان، عربستان سعودی و امارات متحده عربی ارتزاق شده و قوت یافته است، اما ارزش‌افزوده این گروه در حال حاضر تشخص و وجاهتی است که دونالد ترامپ به همراه زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان، برای آنها ایجاد کردند؛ پای میز مذاکره نشستن با آنها در دوحه ارزشی بود که اکنون جامعه غرب آسیا در حال پرداخت هزینه گزاف آن است.
بسیاری بعد از مذاکره‌ای که محمدجواد ظریف با این گروه انجام داد نیز در کشور برآشفتند درحالیکه فارغ از این اصل بودند که سیاست و روابط بین‌الملل هیچ اصل غیر قابل تغییری ندارد و در زمان و مکان باید نسبت به اتفاقات تصمیم گرفت.اقتصادآنلاین، شرق نوشت: اما این همه موضوع نیست. مسائل داخلی افغانستان، جنگ و گریز و ناامنی در افغانستان برای اغلب همسایگانش مسائلی به دنبال داشته است؛ ازجمله برای ایران که پذیرای بزرگ‌ترین دسته‌های مهاجر افغانستانی است.
;